Tá ið sonurin var minni, plagdi eg at skriva ymiskt niður, t.d. hendingar og ymiskt, sum hann segði – oftani kemur nógv stuttligt og herligt frá børnum. Tá ið hann varð konfirmeraður, bað eg systir mína gera okkurt kreativt við nøkrum av hesum, eg hevði skrivað, soleiðis at vit kundu brúka tað sum part av… Continue reading Ein tonn og ein tannálva
IngunC 